(آبادان) زادگاه هنر هفتم، نیازمند موزه سینما

اهواز - ایرنا - امروز 28 مرداد، سالروز فاجعه سینما رکس آبادان است؛ حادثه ای که جان صدها نفر را گرفت و نقش بی بدیلی در شکل گیری انقلاب اسلامی ایفا کرد. آبادان شهری معروف به زادگاه هنر هفتم که شاهد تحولات گوناگون سینمایی بوده نیازمند موزه سینماست.

به گزارش ایرنا دوستداران میراث فرهنگی خوزستان خواهان آن هستند که نخستین سینمای مجهز آبادان که نخستین سینمای سه طبقه خاورمیانه است به موزه سینما تبدیل شود؛ 
سینمایی که به دلیل تصرف غیرقانونی یک تعاونی در کش و قوس است و تا به امروز مانع از بازسازی کامل و شروع بکار مجدد آن شده است. 
از سویی دیگر سینما شیرین به عنوان نماد خرابی سینما در مرکز شهر آبادان واقع شده است.
دبیر و سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان گفت: عمر سینما در آبادان به سال 1287 برمی گردد و این شهر به واسطه اهمیتی که داشت با بیش از 13 سینمای عمومی و شش سینما متعلق به شرکت نفت، بیشترین سالن های سینما را در خوزستان بعد از تهران داشت. 
مجتبی گهستونی در گفت و گو با ایرنا افزود: در کنار تمام اولین ها و از همه مهمتر خاستگاه بودن خوزستان در حوزه ورود تاریخ و تمدن باید به نقش این استان در ساخت نخستین سینماهای کارمندی و کارگری و نمایش فیلم های اکران اول ایرانی و خارجی در سینمای شهرهای مختلف خوزستان تاکید کرد. 
وی یادآوری کرد: سینما شیرین نخستین سینمای عمومی آبادان، قبل از جنگ جهانی دوم، در اواخر دهه 1310 ساخته شد.
صاحب این سینما حاج محمد غوث احمدیه که پیمانکار کنسولگری انگلیس و اهل هندوستان بود، چند سال قبل از تاسیس سینما شیرین، صاحب سینمای 'خیام' بندر بوشهر بود، که پس از ورشکستگی این سینما به آبادان آمد و سینما شیرین را تاسیس کرد. 
وی افزود: سینما شیرین به عنوان تنها سینمای غیردولتی آبادان در آن زمان، سینمای مجهزی با دو طبقه سرپوشیده و یک سالن نمایش تابستانی بود؛ بعد از جنگ با افزودن دو طبقه دیگربه ساختمان آن، تبدیل به بزرگ ترین سینمای خوزستان بلکه ایران شد. 
گهستونی اضافه کرد: در سال 1315، رحیم حسامیان که بعدها تهیه کننده شد، سینما شیرین را از حاج محمد غوث خرید و مدتی بعد به گنجی زاده فروخت.
فیلم هایی که در سینما شیرین اکران می شد همزمان در سینماهای برتر کشور هم به نمایش در می آمد. 
وی گفت: به گواه سینماروهای قدیمی برای اکران بعضی فیلم ها حتی جای سوزن انداختن در سینما شیرین نبود؛ حتی بعضی از اهالی روستاهای آبادان با چهارپایان و دیگر وسایل نقلیه برای دیدن فیلم به سینما شیرین می آمدند. حتی از شهرها و روستاهای عراقی اطراف اروندرود نیز با قایق برای تماشای فیلم به آبادان می آمدند. 
گهستونی ادامه داد: سینما شیرین با شروع جنگ تحمیلی در سال 1359 تعطیل و هیچ گاه بازگشایی نشد و در اثر جنگ خسارت های بسیاری به آن وارد شد. این سینما در 17 خرداد 1385 با شماره 15626 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده و به تملک سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری درآمد.
وی یادآوری کرد: سینما شیرین در مرکز آبادان در خیابان شهید منتظری (شاپور سابق) قرار دارد و از جمله جاذبه های دیدنی این سینما وجود درخت نخلی در آن با ارتفاع بیش از 20 متر است.
گهستونی گفت: در زمان حاضر سینما شیرین در مالکیت اداره کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری خوزستان است که بخشی از آن را یک شرکت تعاونی تصرف کرده است. 
سعید محمدپور مسوول امور حقوقی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خوزستان در این باره به ایرنا گفت: این واحد به دلیل تصرف های صورت گرفته شده اقدام به طرح شکایت در محاکم قضایی کرده که تاکنون منجر به صدور رای نشده است. 
با توجه به قدمت سینما در خوزستان و ساخت نخستین سینماهای مدرن در این استان و اکران مطرح ترین فیلم های روز جهان در دهه های گذشته و پرورش فیلمسازان، بازیگران و دیگر عوامل مطرح در سینما از جمله ناصر تقوایی، امیر نادری، احمد نجفی، کیانوش عیاری، رضا فیاضی، رضا خندان، سیروس مقدم، سیدعلی سجاد حسینی، حجت الله سیفی، عبدالحسین برزیده، حمید لبخنده، مهشید افشارزاده، بیژن امکانیان، علی اصغر شادروان، انسیه شاه حسینی، محمد علی باشه آهنگر، مجیدجوانمرد، مهرداد خوشبخت، نادر سلیمانی، سیامک شایقی، رضا سبحانی و دیگر هنرمندان در خوزستان و برخورداری این استان از انواع لوکیشن ها و تجهیزات سینمایی ضرورت دارد که از سینما شیرین آبادان به عنوان موزه سینما استفاده شود.

توجه سازمان به تشکل های مردم نهاد گردشگری در کشور

معاون برنامه ریزی و سرمایه گذاری سازمان گفت: تشکل های مردم نهاد گردشگری چشم و گوش سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری کشور هستند
 به گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کردستان؛ سعیدشیرکوند معاون برنامه ریزی و سرمایه گذاری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور در جمع انجمن ها و تشکل های مردمی گردشگری کردستان که امروز 22 مرداد ماه در هتل شادی سنندج برگزار شدگفت: تشگل های مردم نهاد گردشگری چشم و گوش سازمان میراث  فرهنگی کشور هستند.
وی افزود: سیاست کلی سازمان میراث فرهنگی این است که تشکل ها و انجمن های گردشگری و میراث فرهنگی را به سمتی هدایت کنیم که برنامه های گردشگری توسط آنها هدایت و حمایت شود .
 وی در ادامه تصریح کرد: تشکل و انجمن های گردشگری باید به صورت حرفه ای عمل کنند تا بتوانند تشکل ها و انجمن های بیشتری را تشکیل دهند چراکه این امرموجب رونق بخش خصوصی و حمایت از گردشگری و میراث فرهنگی خواهدشد.
وی در ادامه بیان داشت: در راستای حافظت از خانه های تاریخی و بیشتر جلوه کردن تشکل های و انجمن های  میراث فرهنگی تمامی خانه های تاریخی با کاربری مورد نیاز و طبق مقررات و ضوابط میراث فرهنگی واگذار می شود تا بتوان این بناها را حفاظت و نگهداری کرد .
شیرکوند در ادامه  تصریح کرد: در بازدیدی که از عمارت احمد زاده  داشتیم کارهای خوبی در این عمارت انجام شده و در آینده نیز با مساعت مدیر کل میراث فرهنگی کردستان این مکان به پایگاهی برای ایجاد تشکل های میراث فرهنگی و گردشگری و حضور بیشتر جوانان تبدیل می شود.
وی افزود: خانه کرد نیز که یکی از مکانهای تاریخی کردستان است می تواند به یک مکان فرهنگی تبدیل شود که در این مکان شب شعر، برنامه های فرهنگی ، هنری ، کنسرت و نمایشگاههای فرهنگی برگزار کرد تا جوانان بتوانند با این بناهای تاریخی در سطح استان آشنا و از نزدیک آنها را ببینند.
 وی در پایان گفت: در آینده ای نزدیک خانه تشکل های مردم نهاد گردشگری در سازمان میراث فرهنگی کشور راه اندازی می شوند تا بتوان تمامی برنامه های حوزه گردشگری و میراث فرهنگی  را در اختیار انجمن ها و تشکل های گردشگری مردم نهاد قرار داد.

آیت الله هاشمی رفسنجانی: آبادان، آبادانی خویش را فدای کشور کرد.

به گزارش ایرنا، روز پنجشنبه مجمع تشخیص مصلحت نظام، آیت الله اکبرهاشمی رفسنجانی ، در دیدار رییس و اعضای شورای شهر آبادان، با اشاره بر سوابق آشنایی خویش از این شهر و مردم خوب آن ، بر محق بودن خواسته های مردم این خطه و وفاداری آنان به نظام ، کشور و انقلاب تاکید کرد.

رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام در ادامه ، پالایشگاه نفت را محور توسعه آبادان توصیف کرد و گفت: برخورداری پالایشگاه و آبادان باید متقابل باشد.

وی به منطقه آزاد اروند و تأثیرات آن برای رونق ایران ، استان خوزستان، آبادان و خرمشهر اشاره کرد و با یادآوری طرح های دوران سازندگی برای این حوزه ، گفت: هم قبل از انقلاب و هم در دوران جنگ و در زمان ریاست جمهوری نسبت به نیازها و زیرساخت های شهر آبادان آشنایی داشتم ، به همین خاطر در دوران سازندگی چند طرح ویژه مانند شرکت ژیان، حل معضل فاضلاب و طرح آبیاری نخلستان را شروع کردیم که اگر ادامه می داشت ، بخشی از نیازهای واقعی مردم برآورده می شد.

آیت الله رفسنجانی طرح پرورش میگو را یکی از برنامه های دولت سازندگی در اروندکنار و چوئبده دانست و افزود: اگر آن طرح با پنج هزار هکتار ظرفیت توسعه جدی گرفته می شد ، امروز شاهد بیکاری جوانان آبادانی نبودیم.

رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام لایروبی اروند و بهمن شیر را ضروری توصیف و اظهار امیدواری کرد که مسوولان به آبادان ، خرمشهر، چوئبده و اروندکنار توجه کنند.

به گزارش روابط عمومی مجمع تشخیص مصلحت نظام ، در آغاز این دیدار حمید حنظل عیدانی ، رییس شورای شهر آبادان گزارشی از اوضاع سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی و نیازهای این منطقه ارایه کرد .

بنابراین گزارش شجاع زویدات قاری بین المللی قرآن کریم و یکی دیگر از اعضای این شورا ، از مسابقات بین المللی قرآن کریم و سطح آن گزارشی داد و بیان داشت: در سفر به مصر، آقای عثمان طه که مشهورترین خطاط قرآن است، تأکید داشت که اندیشه و گفتارآیت الله هاشمی رفسنجانی همان درک واقعی از اسلام ناب است.

عکس / نمایی از سازه آبی شوشتر

آشنایی با میراث فرهنگی

میراث فرهنگی چیست؟

میراث (از ریشه ی ارث) به هر چیزی اطلاق می شود که از گذشتگان و نیاکان و پدران ما رسیده باشد. از آب و ملک و خانه و... تا خلق و خوی و مظاهر فیزیکی و کالبدی انسان که از طریق وراثت از نسلی به نسلی می رسد.

همه آنچه که از گذشتگان به ارث می بریم صبغه ی فرهنگی ندارد و تنها آن چیزی را میراث فرهنگی می نامیم که فرهنگی و عوامل فرهنگی در ساختار آنها مؤثر هستند. این میراث شامل میراث فرهنگی، اجتماعی، ملت، قوم، خانواده و... است.

 

   ادامه دارد...  

هتل آبادان سابق قبل از جنگ (ساختمان فعلی منطقه آزاد اروند)

هتل آبادان سابق قبل از جنگ

(ساختمان فعلی منطقه ازاد اروند)

مسدود شدن تدریجی بهمنشیر با نخاله‌های ساختمانی

بهمنشیر، یکی از شاخه‌های رودخانه کارون است. کارون پس از رسیدن به خرمشهر 2 شاخه می‌شود؛ اروندرود و بهمنشیر. اما عده‌ای خواسته یا ناخواسته در حال کورکردن شاخه بهمنشیر‌هستند. چندی است حاشیه بهمنشیر پر از نخاله‌های ساختمانی این شهر شده است. به ازای هر خانه‌ای که ساخته می‌شود بخشی از بهمنشیر زیر نخاله‌های ساختمانی مدفون می‌شود.  حاشیه‌های شط عریض تر از عرض شط است، و قسمتی از شط زیر نخاله‌های ساختمانی که به دست عوامل انسانی ریخته شده مدفون است.  هر روز کنار شط جزیره شادمانی در حال احداث است شاید آنها که امروز به سوگ شط نشسته اند فردا در جزیره شادمانی شاد باشند.

چه کسی نخاله‌ها را در حاشیه شط می‌ریزد؟
یکی از فعالان محیط زیست استان پیگیر این مسئله است. او به همشهری می‌گوید: روز به روز به نخاله‌های حاشیه شط افزوده می‌شود. «مسعود کنعانی» که نگران خشک شدن شط بهمنشیر در سال‌های نزدیک است، در ادامه می‌افزاید: به طرز عجیبی نخاله‌های ساختمانی به حاشیه شط آورده می‌شوند. به مسئولان امر که مراجعه کردیم گفتند شبانه این نخاله‌ها ریخته شده است.
وی تصریح می‌کند: تمام طول روز کشیک دادم تا ببینم چه کسی نخاله‌ها را کنار شط می‌ریزد. 8 صبح وقتی آفتاب می‌تابید کامیون‌ها به حاشیه شط آمدند و نخاله‌های ساختمانی را تخلیه کردند. چند ساعت بعد، ساعت 2 بعد از ظهر باز این کار تکرار شد.  هنوز برایم سؤال است که چگونه شهری که مردمانش کوچکترین خبرها را رسانه‌ای و دنبال می‌کنند از این همه نخاله در حاشیه شط چشم پوشی می‌کنند و کامیون‌های بزرگ نخاله را نمی‌بینند؟
کنعانی ادامه می‌دهد: زمین امانت است دست تک تک انسان ها. تخریب طبیعت بکر به بهانه توسعه و شهرسازی ظلم به طبیعت است. افراد بسیاری به مراجع ذیربط مراجعه کردند اما همه آنها در پیچ و خم بوروکراسی اداری گم شدند. نبود هماهنگی و همکاری ادارات سبب شده که برای هیچ سوالی جواب نگیریم .

آهک نخاله‌ها لنج‌ها را سوراخ می‌کند
«ایرج احسانی» یکی از لنج داران آن منطقه که آسیب‌های اقتصادی زیادی بابت ساحل سازی بهمنشیر متحمل شده است، می‌گوید: وجود نخاله‌ها باعث می‌شود به لنج‌های چوبی ما آسیب برسد. آهکی که در نخاله‌های ساختمانی است چسب بین چوب‌های کف لنج را حل می‌کند و باعث به وجود آمدن درز در کف لنج می‌شود. یا به عبارتی دیگر می‌توان گفت لنج‌ها را سوراخ می‌کند. وی اضافه می‌کند: ما انتظار داریم مسئولان وقتی دست به کاری می‌زنند همه جوانب آن را کارشناسی کنند. اگر قرار است شط ساحل سازی شود، آیا نباید اول شط لایه روبی شود بعد اطراف آن ساحل سازی شود تا سکنه آن منطقه دچار نگرانی از حضور خودروهای سنگین کارهای عمرانی آن منطقه نشوند؟

 «جزیره عبود»، شادمان نیست
جزیره شادمانی به منظور ایجاد محیطی مفرح و شاد برای مردمان آبادان در نظر گرفته شده است و کاربری گردشگری نیز دارد. «احمد نواصری» یکی از ساکنان آن محل در مورد جزیره شادمانی می‌گوید: از موقعی که خودروهای سنگین برای ساخت این جزیره آمده اند، برق و آب این منطقه را قطع کرده اند. این جزیره که جزیره عبود نام داشت امروزه جزیره شادمانی نام گرفته است.

چه کسی نخل‌ها را می‌سوزاند؟
مدت هاست که گزارش هایی از نخلستان‌های اطراف شهر می‌رسد که  عده‌ای نخل‌ها را می‌سوزانند. نخلستان هایی که اجداد مردمان این منطقه کاشته اند و برداشت خرمای آن میراثی برای نسل حاضر است.
جالب است بدانید صاحبان همان نخل‌ها آنها را می‌سوزانند، میراث اجداد خود را می‌سوزانند تا زمین‌ها را بفروشند. از موقعی که خبر منطقه آزاد در این شهر پیچید خیلی چیزها تغییر کرد. قیمت‌ها و ارزش زمین و همچنین علاقه مردم به نخل‌هایی که با دست خود کاشته بودند نیز دستخوش تغییر شده است.
صاحبان نخل امروز زمین داران منطقه آزادی هستند که تجاری و اقتصادی است و طبق شواهد تصمیم دارند با پول فروش زمین‌های خود از کشاورزی و زندگی در کنار نخل‌هایی که همپای انسان شمرده می‌شود را کنار بگذارند. اما مگر قوانین تغییر کرده است که در زمین‌های با کاربری کشاورزی، ساختمان سازی شود؟ یا اینکه آیا نخل داران در مقابل محیط زیست خود مسئول نیستند؟ و یا اینکه هر کس به صرف اینکه زمین و نخل مال خودش است می‌تواند آن را از بین ببرد؟ ولی طبق آموزه‌ها همه در قبال نخیلات (نماد هویتی) مسئولند.

با متخلفان برخورد قانونی می‌کنیم
یکی از اعضای شورای اسلامی شهر آبادان در خصوص تخریب محیط زیست با نخاله‌های ساختمانی در حاشیه بهمشیر به همشهری می‌گوید: جمع آوری نخاله‌های ساختمانی وظیفه شهرداری است. حاشیه بهمنشیر مربوط به منطقه 2 شهرداری می‌شود. لذا انتظار داریم مسئولان سریعا پیگیری کنند. قطعا مسائل مرتبط با محیط زیست مهم و حیاتی است و به سرعت مورد پیگیری و بررسی قرار می‌گیرد.
«عبدالحسین مکوندی» ضمن اشاره به قوانین مدون در مورد حفظ محیط زیست تصریح می‌کند: چنانچه این روند ادامه پیدا کند با مدیرانی که در این مورد کم کاری کرده اند برخورد قانونی می‌شود.

لطفا به نخل احترام بگذارید
همه چیز موجود است؛ قوانین مدون برای جلوگیری از صدمه به محیط زیست، مردم فهیمی که میراث و طبیعت خود را دوست دارند و مسئولانی که دست به توسعه و عمران در شهر می‌زنند. اما حاصل تخریب محیط زیست است و در نتیجه از بین رفتن ساحل‌های بکر و طبیعی محیط زیست ما و نیز سوختن نخل‌ها و از بین رفتن لنج ها.

لینک اصلی مطلب

پروژه گردشگری «جزیره شادمانی» آبادان در دست احداث است

  پروژه گردشگری "جزیره شادمانی" با 130 میلیارد تومان اعتبار از سوی استانداری و با تزریق 20 میلیارد تومان اعتبار اولیه در منطقه بلوار ساحلی بهمنشیر در جزیره شادمانی آبادان در حال احداث است.

به گزارش گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) ـ منطقه خوزستان ـ پروژه جزیره شادمانی یکی از شش طرح بزرگ استانداری خوزستان در حوزه گردشگری استان است.

جزیره شادمانی آبادان قرار است در کنار پروژه‌های گردشگری اهواز، شوشتر، بهبهان و شادگان پذیرای خیل عظیمی از گردشگران و توریست‌هایی باشند که خوزستان را برای تفریح و دید و بازدید انتخاب خواهند کرد.

معاون استاندار و فرماندار ویژه آبادان در این خصوص گفت: خوشبختانه 60 درصد لایروبی بهمنشیر در سمت این جزیره انجام شده است. برج‌های نوری هم در محل دپو شده و پیمانکار این موضوع قرار است شروع به کار کند.

عزیزالله شهبازی از انجام عملیات نی‌زدایی در محدوده کار خبر داد و بیان کرد: عملیات احداث رینگ دور جزیره کاملا انجام شده است. امیدوارم با انجام روکاری این رینگ که بر مبنای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری است بتوانیم در ادامه 50 درصد کار را در سال جاری به اتمام برسانیم.

وی افزود: رینگ پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری و میدان اسب‌سواری، فرهنگسرا و سینما و همچنین امکانات ورزش و تفریحی از مواردی است که در طرح فنی پروژه گنجانده شده است.

معاون استاندار خاطرنشان کرد: تمام سعی بر این است که این پروژه در دوره زمانی سه ساله به سرانجام برسد و این مکان را به یکی از قطب‌های گردشگری استان خوزستان تبدیل کنیم.

بیانیه مشترک تشکل های مردم نهاد و سازمان های غیردولتی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان خوزستان به مناسبت ثبت جهانی شوش

ضمن تبریک فراوان به مناسبت ثبت جهانی شوش در سی ‌و نهمین اجلاس سالانه کمیته میراث جهانی سازمان یونسکوکه با اقتدار تمام صورت گرفت باعث فخر و مباهات همه ایرانیان و علاقمندان به تاریخ و فرهنگ ایران شد.

خوشحالی و خرسندی همه ایرانیان و خوزستانی ها پس از ثبت جهانی شوش زمانی دو چندان می شود که همگان پی می برند که خوزستان تنها استانی است که به عنوان گهواره تمدن و دروازه ورود تاریخ سه اثر ثبت شده جهانی را در خود جای داده است.

مردم سرزمین خوزستان در رهگذر تاریخ و پیشرفت تمدن بشری یکی از پرتلاش ترین، پویاترین و بی شک یکی از نخستین گاهواره های فرهنگ و شهرنشینی در جهان را پدید آوردند. این ویژگی باعث شده تا آثار و بقایای فراوان تاریخی و فرهنگی در دامان این دشت جای گیرند. کاوش های باستان شناسی در دشت شوش گنجینه های کم نظیری از هنر، دانش و فرهنگ را به همراه بناها و محوطه های نفیس به جای مانده از دوره های مختلف پیش از تاریخ تا امروز به ویژه از تمدن ایلام تا دوران اسلامی را به جهانیان معرفی کردند.

فراوانی کم نظیر آثار تاریخی و همچنین استمرار دوره های شهرنشینی در شوش، همراه با تأثیر عمیق این منطقه در حوزه های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی سرزمین های مجاور باعث شده تا این سرزمین تاریخی به عنوان یکی از کهن ترین مراکز شهرنشینی جهان شناخته شود. همچنین وسعت بیکران دشت خوزستان، حاصلخیزی خاک و فراوانی آب، به صورت پیوسته موجب شکل گیری جوامع انسانی در منطقه شوش در طول هزاره های گذشته شده است این موضوعات از پایتخت دو تمدن بزرگ عیلامی و امپراتوری هخامنشی و نیز منطقه ای تجاری در دوره های مختلف تاریخی از دوران سلوکی تا دوران اسلامی، شوش را از اهمیت بیشتری برخوردار نموده است.

تشکل های مردم نهاد و سازمان های غیردولتی فعال در حوزه های میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ضمن تبریک ثبت جهانی محوطه باستانی شوش در فهرست میراث جهانی سازمان بین المللی یونسکو، برخورد لازم می دانند از تلاش ها و اقدامات انجام شده توسط استانداری محترم خوزستان، مدیرکل محترم میراث فرهنگی صنایع دستی گردشگری خوزستان، پایگاه شوش، فرمانداری و ادارات مختلف شوش، تشکل های مردم نهاد و مردم فهیم و فرهیخته شوش و استاند خوزستان برای ثبت این اثر فاخر و ارزشمند در فهرست جهانی آثار تاریخی تقدیر و تشکر نماید.

 

1-     انجمن دوستداران میراث فرهنگی اُپاتان (آبادان و خرمشهر)

2-     انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا (خوزستان)

3-     انجمن بوم آب و آفتاب

4-     مؤسسه پنجمین فصل قشنگ

5-     انجمن دوستداران میراث فرهنگی سیماش (مسجدسلیمان، لالی، هفتکل و اندیکا)

6-     انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاشار (رامهرمز)

7-     گروه آسماری بختیاری

8-     انجمن باستان پژوهان باغملک

9-     انجمن شوشتری های خوزستان

10-  انجمن دوستداران میراث فرهنگی شوشتر

11-  اتحادیه صنایع دستی استان خوزستان

12-  انجمن دوستداران میراث فرهنگی شوش

13-  انجمن دوستداران و پژوهشگران شهرستان دزفول

انجمن صنفی راهنمایان گردشگری استان خوزستان

آشنایی با آداب و رسوم مردم استان خوزستان در ماه مبارک رمضان

با حلول ماه رمضان در چهارگوشه ایران آئین و مراسم ویژه این ماه برگزار می‌شود.

مردم استان خوزستان نیز در این ماه آداب و رسوم مختلفی دارند که ازجمله آن می‌توان به «گرگیعان» اشاره کرد.

این رسوم در گوشه و کنار کشور متفاوت بوده و از تنوع بالایی برخوردار است ولی در این میان آئین‌های مردم عرب استان خوزستان با سایر نقاط کشور تفاوت فراوانی دارد.

یک رسم زیبا در میان مردم خوزستان وجود دارد که معمولا مردم سعی می‌کنند به علت ثواب بالای افطار دادن به روزه‌داران همواره میهمانی بر سر سفره خود داشته باشند یا اینکه آنها به دعوت یکی از اقوام سر سفره‌ای دیگر حضور یابند.

به همین دلیل صله رحم و دید و بازدید در این ماه در استان خوزستان به اوج خود می‌رسد و مردم بعد از افطار اغلب در کنار آشنایان و بستگان حضور دارند ضمن اینکه در این ماه اغلب خانه ها و حسینیه‌ها مراسم روضه خوانی دارند و به خصوص مردان ساعاتی را در این مراسم حضور پیدا می‌کنند و از اجرا معنوی آن بهره‌مند می‌شوند.

برگزاری مراسم 30 روزه روضه‌خوانی در خانه ها و اغلب حسینیه‌ها بیشتر در میان مردم عرب خوزستان رایج است که در این روضه خوانی‌ها، پذیرایی غالب قهوه مخصوص اعراب با آن مراسم خاص خود است. در واقع اعراب برای خوردن قهوه مراسم و قوانین خاصی دارند و با اعتقاد و باورهایی که دارند آن را انجام می دهند.

برای تهیه آن ابتدا قهوه را با وسیله‌ای دو شاخه به نام مهماس که شبیه مقاش است در ظرفی ریخته و تفت می دهند و آنگاه آن را در هاون آسیاب کرده و برای مراسم آماده می‌کنند، پس از آن در ظرفی بزرگ به نام "گم گم" که چیزی شبیه گلاب پاش‌های قدیمی و از جنس ورشو (مفرغ) است، آب ریخته و پس از جوش آمدن، قهوه آسیاب شده را اضافه کرده و از هل هم برای خوش طعم شدن آن استفاده می‌کنند.

هنگامی که قهوه آماده سرو باشد آن را در ظرف کوچکتری به نام "دله" که شبیه همان "گم گم" است ریخته و سپس این مراسم آئینی با زیرکی و دانایی فرد توزیع کننده آن ادامه می یابد.

این فرد دله را در دست چپ و فنجان مخصوص قهوه خوری (که فنجانی بدون دسته است و فنیان خوانده می‌شود) را در دست راست گرفته، از سمت راست مجلس شروع به سرو قهوه می کنند، اگر در این مجلس سیدی وجود داشته باشد ابتدا از وی پذیرایی آغاز می‌شود و در غیر این صورت این مراسم از شیخ یا ریش سفید مجلس آغاز می‌شود.

همچنین در نخستین روز از ماه مبارک رمضان، کوچکترهای خانواده به دیدن بزرگترها می‌روند و حلول ماه مبارک را به آنها تبریک می گویند. زنان و دختران خانواده هم با تهیه انواع شیرینی محلی همانند لگیمات، شعریه، رنگینک (که با خرما و آرد درست می‌شود)، حلوای مسقطی و معسل به علاوه فرنی، حلیم و آش سفره افطار را آماده می‌کنند و به همراه آن آبداغ با نبات و چای به روزه داران تعارف می‌شود.

شیرینی، خرما و فرنی در این خطه معمولا در هر سفره افطاری باید باشد و کمتر خانواده ای یافت می شود که افطار خود را با خرما یا فرنی نگشاید. در این ماه دید و بازدیدها به خصوص بعد از افطار دوچندان می‌شود. اعضای فامیل خود را ملزم به صله رحم می‌دانند و شبها با مهمانی رفتن، از احوال یکدیگر باخبر می‌شوند.

مفتح یکی از غذاهای پرچرب مردم عرب خوزستان است که پخت و پز آن در ماه رمضان بیشتر می‌شود. این غذا در واقع راسته گوسفند است به این شکل که مفتح با تکه های بزرگ گوسفند و ادویه جات خاصی پخته می‌شود و اغلب بر سفره های شیوخ عرب زبان خوزستانی به ویژه مناطق جنوبی استان دیده می‌شود.

البته در میان مردم عرب خوزستان رسمی ماندگار وجود دارد که بعد از گذشت سالها هنوز هم در اغلب مناطق عرب نشین خوزستان انجام می شود هر چند این مراسم هم همانند سایر آداب و سنن مردم کشور در حال از بین رفتن است. این مراسم گرگیعان نام دارد و در شب ولادت امام حسن(ع) انجام می‌شود.

شب 15 ماه رمضان بچه های کوچک عرب خوزستان بعد از افطار به کوچه و پس کوچه‌های اهواز، ویس، آبادان، خرمشهر، شادگان و سوسنگرد و دیگر شهرهای خوزستان و روستاهای توابع آنها می‌روند تا آئین سنتی را که اجدادشان در کودکی بجا می‌آوردند را برپا کنند، بچه ها با شور و شعف به کوچه ها روانه می شوند، دختر و پسر با بر گردن انداختن کیسه هایی از پیش تهیه شده برای جمع آوری عیدی و شیرینی و پوشیدن لباسهای محلی خود که پسران با پوشیدن دشداشه و دختران با پوشش عبا (چادر عربی) بر سر به درب خانه ها برای دریافت شیرینی و عیدی ماه مبارک می روند.

اجرای مراسم گرگیعان با شعارهای مختلفی همچون نام آن در بین مردم عرب همراه است. در این میان بچه های عرب خوزستانی پشت در خانه ها شعر می خوانند:

• «ماجینه یا ما جینه؛ حل الکیس و انطینا» (آمدیم و آمدیم؛ در کیسه را باز کن و به ما عیدی و شیرینی بده) اگر اهالی خانه مثلا در پشت بام باشند خطاب به آنها می گویند: «یا اهل سطوح تنطونه لو نروح» (ای افرادی که بالای پشت بام ایستاده اید به ما عیدی می دهید یا برویم؟) همچنین ممکن است بچه هایی که دست جمعی برای گرفتن عیدی به کوچه ها می روند، دو گروه شوند و گروه نخست بگوید: «گرگیعان و گرگیعان» و گروه دوم جواب دهد: « الله یعطیکم الرضعان» (خدا به شما بچه دهد) یا اینکه " گرگیعان و گرگیعان - الله ایخلی اولیدکم ( خدا پسر کوچولوی شما را نگه دارد) این دو گروه ممکن است به دو گروه دختر و پسر نیز تقسیم شود.

در این مراسم، اهالی خانه ها به بچه ها که هر یک سبدی را در دست دارد ، باسورک (بادام)، شیرینی و عیدی می‌دهند این مراسم تا پاسی از شب نیمه ماه رمضان ادامه می‌یابد.

همچنین از قدیم در این ماه یک بازی به نام محبس(انگشتر کوچک به زبان عربی) در بین مردم عرب خوزستان رواج یافت که مردان و پیران دورهم جمع می شدند و آن را بازی می کنند.

این بازی که همان پر یا پوچ است به صورت گروهی در بین مردم عرب انجام می‌شد و مثلا در بین دو گروه پنج تا 20 نفره انجام می‌شد.

قدیمی‌ها در این بازی آنقدر مهارت داشتند که می‌توانستند انگشتر را که بین 10 تا 40 دست قرار داشت را به راحتی از رنگ فرد نگهدارنده یا با فشار دادن دست‌های آن مشخص کنند.

البته این بازی در استان خوزستان در سال های اخیر به دست فراموشی سپرده شده هر چند هنوز در برخی روستاها قدیمی‌های بازی را انجام می‌‌دهند.