بهمنشیر، یکی از شاخههای رودخانه کارون است. کارون پس از رسیدن به خرمشهر 2 شاخه میشود؛ اروندرود و بهمنشیر. اما عدهای خواسته یا ناخواسته در حال کورکردن شاخه بهمنشیرهستند. چندی است حاشیه بهمنشیر پر از نخالههای ساختمانی این شهر شده است. به ازای هر خانهای که ساخته میشود بخشی از بهمنشیر زیر نخالههای ساختمانی مدفون میشود. حاشیههای شط عریض تر از عرض شط است، و قسمتی از شط زیر نخالههای ساختمانی که به دست عوامل انسانی ریخته شده مدفون است. هر روز کنار شط جزیره شادمانی در حال احداث است شاید آنها که امروز به سوگ شط نشسته اند فردا در جزیره شادمانی شاد باشند.
چه کسی نخالهها را در حاشیه شط میریزد؟
یکی از فعالان محیط زیست استان پیگیر این مسئله است. او به همشهری میگوید: روز به روز به نخالههای حاشیه شط افزوده میشود. «مسعود کنعانی» که نگران خشک شدن شط بهمنشیر در سالهای نزدیک است، در ادامه میافزاید: به طرز عجیبی نخالههای ساختمانی به حاشیه شط آورده میشوند. به مسئولان امر که مراجعه کردیم گفتند شبانه این نخالهها ریخته شده است.
وی تصریح میکند: تمام طول روز کشیک دادم تا ببینم چه کسی نخالهها را کنار شط میریزد. 8 صبح وقتی آفتاب میتابید کامیونها به حاشیه شط آمدند و نخالههای ساختمانی را تخلیه کردند. چند ساعت بعد، ساعت 2 بعد از ظهر باز این کار تکرار شد. هنوز برایم سؤال است که چگونه شهری که مردمانش کوچکترین خبرها را رسانهای و دنبال میکنند از این همه نخاله در حاشیه شط چشم پوشی میکنند و کامیونهای بزرگ نخاله را نمیبینند؟
کنعانی ادامه میدهد: زمین امانت است دست تک تک انسان ها. تخریب طبیعت بکر به بهانه توسعه و شهرسازی ظلم به طبیعت است. افراد بسیاری به مراجع ذیربط مراجعه کردند اما همه آنها در پیچ و خم بوروکراسی اداری گم شدند. نبود هماهنگی و همکاری ادارات سبب شده که برای هیچ سوالی جواب نگیریم .
آهک نخالهها لنجها را سوراخ میکند
«ایرج احسانی» یکی از لنج داران آن منطقه که آسیبهای اقتصادی زیادی بابت ساحل سازی بهمنشیر متحمل شده است، میگوید: وجود نخالهها باعث میشود به لنجهای چوبی ما آسیب برسد. آهکی که در نخالههای ساختمانی است چسب بین چوبهای کف لنج را حل میکند و باعث به وجود آمدن درز در کف لنج میشود. یا به عبارتی دیگر میتوان گفت لنجها را سوراخ میکند. وی اضافه میکند: ما انتظار داریم مسئولان وقتی دست به کاری میزنند همه جوانب آن را کارشناسی کنند. اگر قرار است شط ساحل سازی شود، آیا نباید اول شط لایه روبی شود بعد اطراف آن ساحل سازی شود تا سکنه آن منطقه دچار نگرانی از حضور خودروهای سنگین کارهای عمرانی آن منطقه نشوند؟
«جزیره عبود»، شادمان نیست
جزیره شادمانی به منظور ایجاد محیطی مفرح و شاد برای مردمان آبادان در نظر گرفته شده است و کاربری گردشگری نیز دارد. «احمد نواصری» یکی از ساکنان آن محل در مورد جزیره شادمانی میگوید: از موقعی که خودروهای سنگین برای ساخت این جزیره آمده اند، برق و آب این منطقه را قطع کرده اند. این جزیره که جزیره عبود نام داشت امروزه جزیره شادمانی نام گرفته است.
چه کسی نخلها را میسوزاند؟
مدت هاست که گزارش هایی از نخلستانهای اطراف شهر میرسد که عدهای نخلها را میسوزانند. نخلستان هایی که اجداد مردمان این منطقه کاشته اند و برداشت خرمای آن میراثی برای نسل حاضر است.
جالب است بدانید صاحبان همان نخلها آنها را میسوزانند، میراث اجداد خود را میسوزانند تا زمینها را بفروشند. از موقعی که خبر منطقه آزاد در این شهر پیچید خیلی چیزها تغییر کرد. قیمتها و ارزش زمین و همچنین علاقه مردم به نخلهایی که با دست خود کاشته بودند نیز دستخوش تغییر شده است.
صاحبان نخل امروز زمین داران منطقه آزادی هستند که تجاری و اقتصادی است و طبق شواهد تصمیم دارند با پول فروش زمینهای خود از کشاورزی و زندگی در کنار نخلهایی که همپای انسان شمرده میشود را کنار بگذارند. اما مگر قوانین تغییر کرده است که در زمینهای با کاربری کشاورزی، ساختمان سازی شود؟ یا اینکه آیا نخل داران در مقابل محیط زیست خود مسئول نیستند؟ و یا اینکه هر کس به صرف اینکه زمین و نخل مال خودش است میتواند آن را از بین ببرد؟ ولی طبق آموزهها همه در قبال نخیلات (نماد هویتی) مسئولند.
با متخلفان برخورد قانونی میکنیم
یکی از اعضای شورای اسلامی شهر آبادان در خصوص تخریب محیط زیست با نخالههای ساختمانی در حاشیه بهمشیر به همشهری میگوید: جمع آوری نخالههای ساختمانی وظیفه شهرداری است. حاشیه بهمنشیر مربوط به منطقه 2 شهرداری میشود. لذا انتظار داریم مسئولان سریعا پیگیری کنند. قطعا مسائل مرتبط با محیط زیست مهم و حیاتی است و به سرعت مورد پیگیری و بررسی قرار میگیرد.
«عبدالحسین مکوندی» ضمن اشاره به قوانین مدون در مورد حفظ محیط زیست تصریح میکند: چنانچه این روند ادامه پیدا کند با مدیرانی که در این مورد کم کاری کرده اند برخورد قانونی میشود.
لطفا به نخل احترام بگذارید
همه چیز موجود است؛ قوانین مدون برای جلوگیری از صدمه به محیط زیست، مردم فهیمی که میراث و طبیعت خود را دوست دارند و مسئولانی که دست به توسعه و عمران در شهر میزنند. اما حاصل تخریب محیط زیست است و در نتیجه از بین رفتن ساحلهای بکر و طبیعی محیط زیست ما و نیز سوختن نخلها و از بین رفتن لنج ها.
چه کسی نخالهها را در حاشیه شط میریزد؟
یکی از فعالان محیط زیست استان پیگیر این مسئله است. او به همشهری میگوید: روز به روز به نخالههای حاشیه شط افزوده میشود. «مسعود کنعانی» که نگران خشک شدن شط بهمنشیر در سالهای نزدیک است، در ادامه میافزاید: به طرز عجیبی نخالههای ساختمانی به حاشیه شط آورده میشوند. به مسئولان امر که مراجعه کردیم گفتند شبانه این نخالهها ریخته شده است.
وی تصریح میکند: تمام طول روز کشیک دادم تا ببینم چه کسی نخالهها را کنار شط میریزد. 8 صبح وقتی آفتاب میتابید کامیونها به حاشیه شط آمدند و نخالههای ساختمانی را تخلیه کردند. چند ساعت بعد، ساعت 2 بعد از ظهر باز این کار تکرار شد. هنوز برایم سؤال است که چگونه شهری که مردمانش کوچکترین خبرها را رسانهای و دنبال میکنند از این همه نخاله در حاشیه شط چشم پوشی میکنند و کامیونهای بزرگ نخاله را نمیبینند؟
کنعانی ادامه میدهد: زمین امانت است دست تک تک انسان ها. تخریب طبیعت بکر به بهانه توسعه و شهرسازی ظلم به طبیعت است. افراد بسیاری به مراجع ذیربط مراجعه کردند اما همه آنها در پیچ و خم بوروکراسی اداری گم شدند. نبود هماهنگی و همکاری ادارات سبب شده که برای هیچ سوالی جواب نگیریم .
آهک نخالهها لنجها را سوراخ میکند
«ایرج احسانی» یکی از لنج داران آن منطقه که آسیبهای اقتصادی زیادی بابت ساحل سازی بهمنشیر متحمل شده است، میگوید: وجود نخالهها باعث میشود به لنجهای چوبی ما آسیب برسد. آهکی که در نخالههای ساختمانی است چسب بین چوبهای کف لنج را حل میکند و باعث به وجود آمدن درز در کف لنج میشود. یا به عبارتی دیگر میتوان گفت لنجها را سوراخ میکند. وی اضافه میکند: ما انتظار داریم مسئولان وقتی دست به کاری میزنند همه جوانب آن را کارشناسی کنند. اگر قرار است شط ساحل سازی شود، آیا نباید اول شط لایه روبی شود بعد اطراف آن ساحل سازی شود تا سکنه آن منطقه دچار نگرانی از حضور خودروهای سنگین کارهای عمرانی آن منطقه نشوند؟
«جزیره عبود»، شادمان نیست
جزیره شادمانی به منظور ایجاد محیطی مفرح و شاد برای مردمان آبادان در نظر گرفته شده است و کاربری گردشگری نیز دارد. «احمد نواصری» یکی از ساکنان آن محل در مورد جزیره شادمانی میگوید: از موقعی که خودروهای سنگین برای ساخت این جزیره آمده اند، برق و آب این منطقه را قطع کرده اند. این جزیره که جزیره عبود نام داشت امروزه جزیره شادمانی نام گرفته است.
چه کسی نخلها را میسوزاند؟
مدت هاست که گزارش هایی از نخلستانهای اطراف شهر میرسد که عدهای نخلها را میسوزانند. نخلستان هایی که اجداد مردمان این منطقه کاشته اند و برداشت خرمای آن میراثی برای نسل حاضر است.
جالب است بدانید صاحبان همان نخلها آنها را میسوزانند، میراث اجداد خود را میسوزانند تا زمینها را بفروشند. از موقعی که خبر منطقه آزاد در این شهر پیچید خیلی چیزها تغییر کرد. قیمتها و ارزش زمین و همچنین علاقه مردم به نخلهایی که با دست خود کاشته بودند نیز دستخوش تغییر شده است.
صاحبان نخل امروز زمین داران منطقه آزادی هستند که تجاری و اقتصادی است و طبق شواهد تصمیم دارند با پول فروش زمینهای خود از کشاورزی و زندگی در کنار نخلهایی که همپای انسان شمرده میشود را کنار بگذارند. اما مگر قوانین تغییر کرده است که در زمینهای با کاربری کشاورزی، ساختمان سازی شود؟ یا اینکه آیا نخل داران در مقابل محیط زیست خود مسئول نیستند؟ و یا اینکه هر کس به صرف اینکه زمین و نخل مال خودش است میتواند آن را از بین ببرد؟ ولی طبق آموزهها همه در قبال نخیلات (نماد هویتی) مسئولند.
با متخلفان برخورد قانونی میکنیم
یکی از اعضای شورای اسلامی شهر آبادان در خصوص تخریب محیط زیست با نخالههای ساختمانی در حاشیه بهمشیر به همشهری میگوید: جمع آوری نخالههای ساختمانی وظیفه شهرداری است. حاشیه بهمنشیر مربوط به منطقه 2 شهرداری میشود. لذا انتظار داریم مسئولان سریعا پیگیری کنند. قطعا مسائل مرتبط با محیط زیست مهم و حیاتی است و به سرعت مورد پیگیری و بررسی قرار میگیرد.
«عبدالحسین مکوندی» ضمن اشاره به قوانین مدون در مورد حفظ محیط زیست تصریح میکند: چنانچه این روند ادامه پیدا کند با مدیرانی که در این مورد کم کاری کرده اند برخورد قانونی میشود.
لطفا به نخل احترام بگذارید
همه چیز موجود است؛ قوانین مدون برای جلوگیری از صدمه به محیط زیست، مردم فهیمی که میراث و طبیعت خود را دوست دارند و مسئولانی که دست به توسعه و عمران در شهر میزنند. اما حاصل تخریب محیط زیست است و در نتیجه از بین رفتن ساحلهای بکر و طبیعی محیط زیست ما و نیز سوختن نخلها و از بین رفتن لنج ها.